Луғатда: валий душманнинг зиддидир. Мавло: ёрдам берувчи, хожа маъноларини англатади. Валий: кичик ёшдагининг ишини бошқарувчидир масалан ота ва бобо, никоҳ валийси, мол валийси, етимнинг ишини бошқариб уни кафилликка оладиган киши каби. «Лисонул араб»да бундай дейилган: «Валий Аллоҳ Таолонинг исмларидан бўлиб Носир (нусрат, ёрдам берувчи) маъносидадир. Олам ва ундаги махлуқлар ишларини бошқарувчи ҳам дейилган». Унда яна бундай дейилади: «Валий: дўст, ёрдамчи, тобе, муҳаббат қўювчи маъноларини билдиради». Абу Аббос Набий с.а.в.нинг: «Мен кимнинг мавлоси бўлсам Али ҳам унинг мавлосидир» деган сўзига: яъни ким мени севса ва мени дўст тутса уни ҳам дўст тутсин, деб маъно берган. Буларнинг ҳаммаси ҳокимият ва салтанат маъносидан бошқадир. Ҳатто бу ҳадисни Пайғамбаримиз с.а.в Алининг халифа бўлишини кўрсатиб кетган, деб шарҳлаган кишилар ҳам луғатдан мавло калимаси ҳокимият ва салтанат маъносини билдиради деган ҳеч қандай очиқ маъно келтиришолмаган. Масалан шайх Абдулҳусайн Аҳмад ал-Аминий ан-Нажафий ўзининг «ал-Ғадир» китобида чашма олдида айтилган ҳадисни шарҳлаб бундай дейди: «Бу ерда баҳс қилувчи учун мавло калимаси «бир нарсага ҳақлироқ» деган маънода келишини тан олишдан бошқа илож йўқ. Гарчи «бу сўзнинг кўп маънолари бўлиб, бу унинг маъноларидан бири» деб айтсак ҳам». У мавло калимасининг йигирма етти маъносини келтирган. Бу маънолар ичида ҳокимият ва салтанат маъноси йўқ. У бундай дейди: «Мавло